طناز طباطبایی متولد 20 اردیبهشت 1362 در تهران، بازیگر است

فارغ التحصیل لیسانس رشته کارگردانی تئاتر است، از زن بودن احساس غرور میکند و یک خواهر بزرگتر از خود دارد با موسیقی آشنایی دارد و گیتار می زند، مدتی هم کار نقاشی میکرد

18 ساله بود که در کلاس های آزاد بازیگری هیوا شرکت کرد، هنوز یک ماه از کلاس هایش نگذشته بود که برای بازی در سریال جوانی سال معرفی شد و اولین بار در سال 1380 جلوی دوربین رفت

سال 1383 با فیلم دیشب باباتو دیدم آیدا وارد حوزه سینمایی هم شد، اما شهرت وی بیشتر بخاطر بازی در سریال میوه ممنوعه در سال 1385 در نقش غزاله شروع شد

او در این سریال با علی نصیریان، هانیه توسلی و گوهر خیراندیش هم بازی بود

او قبلا ازدواج را محدودیتی در ادامه فعالیت اش و احساس پیری می دانست و می گفت با ازدواج یک مرحله به عقب بر میگردم، حالا نظر خود را عوض کرده و می گوید، این مدتی که سی سالگی را رد کردم کمی آرامتر شده ام و بیشتر به زندگی فکر می کنم

دوست دارم خانواده خودم را داشته باشم به هر حال این هم بخشی از غریزه است که دوست داری خانواده داشته باشی و خانواده ات را بغل کنی ! اینکه بروی بگردی دنبال شوهری که خوش تیپ باشد و پولدار را قبول ندارم همان نگاه ازدواج سنتی را بیشتر می پسندم

بازیگری برای من یعنی زندگی و بازیگری از زندگی جدا نیست

من یاد گرفتم از صبح که بیدار می‌ شوم تا شب که می‌ خواهم بخوابم به همه چیز در اطرافم خوب نگاه کنم. من معتقدم اگر بازیگری همه زندگی یک بازیگر نباشد نمی‌تواند بازیگر خوبی باشد

بازیگری در ذات خود زندگی کردن در شخصیت دیگری است

شاید در سال یك یا نهایت دو بار طناز لجباز می شود اما خودش هم معتقد است این لجبازی كه گاهی پررنگ و ادامه دار تر می شود

از كودكی با اوست از طرفی تنبلی و بی‌ مسئولیتی آدم‌ ها به‌ شدت او را به‌ هم می‌ ریزد را كه خودش همیشه مراقب است كارهایش سر موقع و منظم انجام شود

رفاقت فوق‌ العاده صبور و همراه است و وفاداری را نسبت به دوستانش به حد كمال می‌ رساند تا جایی كه در خوشی و ناخوشی آنها را ترك نمی‌ كند و برای خوشحال كردنشان كم نمی‌ گذارد

همیشه دوست دارد در لباس‌ هایش راحت باشد تا جایی كه نمی‌ گذارد لباس‌ هایی خیلی رنگی با پارچه‌ های پر زرق و برق برایش بدوزند خودم را خوب می شناسم و می دانم چه بپوشم بیشتر بهم می آید و طرفدار جدی سادگی هستم

● بهترین بازیگر نقش دوم زن در سومین جشن منتقدان، فیلم صداها – ۱۳۸۸

● بهترین بازیگر زن کمدی تلویزیونی برای سریال پرانتز باز – ۱۳۸۸

● دیپلم افتخار از سوی پنجمین جشن منتقدان، فیلم مرهم – ۱۳۹۰

● بهترین بازیگر نقش اول زن در سنندج، فیلک هیس ! دخترها فریاد نمی‌ زنند – ۱۳۹۱

● لوح تقدیر و جوایزی از سوی جشنواره زنان مستقل آمریکا به عنوان بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم تحسین شده فیلم هیس ! دخترها فریاد نمی‌ زنند – ۱۳۹۲

● لوح تقدیر و جوایزی از جانب جشنواره فیلم های ایرانی سانفرانسیسکو به عنوان بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم هیس ! دخترها فریاد نمی‌ زنند – ۱۳۹۳

● تندیس بهترین بازیگر نقش مکمل زن در جشن منتقدان سینمای ایران ویلایی‌ ها – 1396